Willughbeia edulis Roxb.

เป็นไม้เถาเนื้อแข็งรอเลื้อยขนาดใหญ่ มีมือเกาะ เลื้อยได้ไกล 10-15 เมตร แตกกิ่งจำนวนมาก เปลือกต้นสีน้ำตาล ทุกส่วนของต้นมีน้ำยางสีขาวขุ่น

ใบเป็นใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปรี ปลายใบมน โคนใบรูปลิ่มถึงมน ขอบใบเรียบเป็นคลื่น

ดอกออกเป็นช่อแบบกระจุก ออกตามซอกใบและปลายยอด มีขนเล็กน้อย ขอบมีขนครุย กลีบเลี้ยงเชื่อมติดกัน โคนหลอดกลีบรูปถ้วยสั้น ปลายแฉกมนรูปไข่ ออกดอกประมาณเดือนกุมภาพันธ์-มีนาคม

ผลเป็นผลเดี่ยว สด มีหลายเมล็ด ลักษณะเป็นทรงกลมหรือรูปไข่ เปลือกผลค่อนข้างหนา สีเขียว ผิวเกลี้ยง เมื่อสุกมีสีเหลืองถึงส้ม มีน้ำยางสีขาวมาก เมล็ดรูปไข่ เนื้อผลลื่นติดกับเมล็ด มีประมาณ 1-3 เมล็ด ติดผลประมาณเดือนกรกฎาคม-กันยายน

เถามีรสฝาด แก้ประดงเข้าข้อ ลมขัดในข้อ ในกระดูก แก้มือเท้าอ่อนเพลีย แก้บิด ตับพิการ คุดทะราด รากมีรสฝาด แก้มือเท้าอ่อนเพลีย แก้โรคบิด แก้เจ็บคอ เจ็บหน้าอก เปลือกต้นรสฝาด แก้ปวดศีรษะ ยางรสฝาดร้อน ทาแผล แก้คุดทะราด