คลังต้นไม้แห่งการเรียนรู้

มะพลับ
ชื่อไทย | มะพลับ |
ชื่ออื่น | ขะนิง ถะยิง มะเขื่อเถื่อน ตะโกสวน ปลาบ ตะโกไทย ตะโกสวน พลับ มะพลับใหญ่ มะสุลัวะ |
ชื่อวิทยาศาสตร์ | Diospyros malabarica |
ชื่อวงศ์ | EBENACEAE |
ลักษณะวิสัย | เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง ลำต้นเปลาตรง สูงประมาณ 8-15 เมตร ทรงพุ่มกลมทึบ เปลือกต้นเรียบเป็นสีเทาปนดำ หรือแตกเป็นร่องเล็ก ๆ ตามยาว เนื้อไม้สีขาว |
ลักษณะใบ | ใบเป็นใบเดี่ยว ออกเรียงสลับ ใบเป็นรูปขอบขนานหรือขอบขนานแกมรูปหอกกลับ ปลายใบแหลมทู่ โคนใบมน ขอบใบเรียบ เนื้อใบหนา หลังใบเรียบเป็นมัน ท้องใบเรียบแต่มีสีอ่อนกว่า |
ลักษณะดอก | ดอกแยกเพศ อยู่คนละต้น ดอกเพศผู้จะออกเป็นช่อสั้น ๆ ตามซอกใบ มีขนหนาแน่น มีกลีบดอก 4-5 กลีบ ส่วนดอกเพศเมียออกเป็นดอกเดี่ยว สีเหลือง มีขนคลุมแน่น โคนเชื่อมติดกัน ส่วนปลายแยกเป็นแฉกตื้น ๆ ออกดอกช่วงเดือนพฤษภาคม-มิถุนายน |
ลักษณะเมล็ด | เมล็ดมีสีน้ำตาลดำ ทรงรีแป้น |
ลักษณะผล | ผลเป็นรูปทรงกลม โคนและปลายผลบุ๋ม ที่ขั้วผลมีกลีบเลี้ยงมีขนสีน้ำตาลแผ่กว้างแนบกับส่วนล่างของผล ขอบกลีบเป็นคลื่น ๆ กลีบไม่พับกลับ เมื่อสุกแล้วจะเปลี่ยนเป็นสีส้มเหลือง ผลสุกจะค่อนข้างนุ่ม ผิวมีเกล็ดสีน้ำตาลแดงคลุม หลุดได้ง่าย ภายในมีเมล็ด 8 เมล็ด ติดผลช่วงเดือนกรกฎาคม-ธันวาคม |
สรรพคุณ | เปลือก เนื้อไม้ มีรสฝาด เป็นยาบำรุงธาตุ ช่วยให้เจริญอาหาร ขับลม แก้บิด แก้ท้องร่วง สมานแผล ห้ามเลือด |