คลังต้นไม้แห่งการเรียนรู้
กระเจียวขาว
ชื่อไทย | กระเจียวขาว |
ชื่ออื่น | อาวขาว กระเจียวโคก กระชายดง ว่านม้าน้อย กระจ๊อด กระเจียว ดอกดิน อาว |
ชื่อวิทยาศาสตร์ | Curcuma parviflora Wall. |
ชื่อวงศ์ | ZINGIBERACEAE |
ลักษณะวิสัย | เป็นไม้ล้มลุก ลำต้นตั้งตรง สูงประมาณ 15-50 เซนติเมตร มีเหง้าอยู่ใต้ดิน มีกลิ่นหอม เหง้าเป็นรูปไข่ ภายในเป็นสีน้ำตาลอ่อน ๆ เหง้ามีขนาดสั้นมาก เหง้าของลำต้นเทียมที่แก่เต็มที่หรือมีดอกแล้วเท่านั้นที่จะบวมพองสะสมน้ำและอาหารได้ |
ลักษณะใบ | ใบเป็นใบเดี่ยวออกเรียงสลับ ลักษณะของใบเป็นรูปขอบขนานแกมรูปใบหอกหรือรูปรี ปลายใบเรียวแหลม ฐานใบเป็นรูปลิ่มหรือมน ผิวใบเกลี้ยงทั้งสองด้าน ก้านใบแผ่เป็นกาบ |
ลักษณะดอก | ดอกออกเป็นช่อบริเวณปลายยอด โดยจะออกจากกลางลำต้น ช่อดอกมีดอกย่อยจำนวนมาก กลีบดอกเป็นสีขาว มีใบประดับเป็นสีเขียว ใบประดับส่วนยอดสีขาว กลีบดอกเป็นรูปไข่กลับ มีสีขาวล้วนหรือมีสีม่วงน้ำเงินแต้มอยู่ที่ส่วนปลาย ขอบกลีบหยักเป็นคลื่นๆ |
ลักษณะผล | ผลเป็นผลแห้งและแตก ผลเป็นรูปไข่กลับและมีขน |
สรรพคุณ | หน่ออ่อนและดอกอ่อนมีรสเผ็ดร้อน มีกลิ่นหอม เป็นยาขับลม ใบ ใช้เป็นยาทารักษาแผลสดและช่วยห้ามเลือด |