คลังต้นไม้แห่งการเรียนรู้
อบเชยต้น
| ชื่อไทย | อบเชยต้น |
| ชื่ออื่น | เชียด ขนุนมะแวง เชียกใหญ่ จวงดง ฝนแสนห่า |
| ชื่อวิทยาศาสตร์ | Cinnamomum iners (Reinw. ex Nees & T.Nees) Blume |
| ชื่อวงศ์ | LAURACEAE |
| ลักษณะวิสัย | ไม้ยืนต้นสูง 15 – 20 เมตร ไม่ผลัดใบ เรือนยอดเป็นพุ่มกลมรูปเจดีย์ต่ำ ทึบ เปลือกเรียบสีเทาแก่หรือเทาปนน้ำตาล เปลือกในสีชมพู เปลือกและใบมีกลิ่นหอมเหมือนอบเชย |
| ลักษณะใบ | ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปขอบขนาน โคนใบมน ขอบใบเรียบ ปลายใบแหลม เนื้อใบหนา แข็งและกรอบ มีเส้นแขนงจากโคนใบ 3 เส้น ด้านล่างใบเป็นคราบขาว ยอดอ่อนมีสีแดง |
| ลักษณะดอก | ดอกเป็นช่อตามปลายกิ่ง ดอกขนาดเล็ก สีเหลืองอ่อนหรือเขียวอ่อน ปลายแหลม มีขนนุ่มหนาแน่น ดอกมีกลิ่นเหม็น |
| ลักษณะเมล็ด | เมล็ดรูปไข่ |
| ลักษณะผล | ผลขนาดเล็ก รูปไข่กลับ ผลเกลี้ยง มีคราบขาว ผลมีเมล็ดเดียว ผลอ่อนสีเขียวประขาว เมื่อสุกสีดำ |
| สรรพคุณ | เปลือก มีรสหวานหอม ตากให้แห้งแล้วนำไปเคี้ยวกินกับหมาก ต้มน้ำดื่ม เป็นยาบำรุงธาตุ ช่วยเจริญอาหาร ใช้เป็นเครื่องปรุงเทศ หรือนำไปทำธูป |
| สถานที่ | ฐานต้นไม้แห่งการเรียนรู้ |